BU GÜN 24 KASIM ÖĞRETMENİM

Bu gün 24 Kasım öğretmenim. Senin sıcak bakışlarından ayrılalı tam 29 yıl oldu. özledim seni öğretmenim,sesini özledim, saz çalmalarını, parmaklarının sazın üzerindeki dans edişlerini izlemeyi özledim. Hikayelerini, Atatürk'ü anlatmalarını özledim. Nasılda güzel ellerin vardı öğretmenim, sevgi dolu ellerin. O eller çok çekmişmiydi bilmiyorum. Bildiğim tek şey öğretmenim, yüzün, sesin, öğrettiklerin ve gülümseyen her zaman gülümseyen gözlerin.

            Bu gün 24 Kasım öğretmenler günü. Oradan beni gördüğünü ve benimle gurur duyduğunu biliyorum. Bak öğretmenim benimde bir sınıfım, bana emanet edilen öğrencilerim var. Bende tahtanın başına geçip her öğlen derse girdiğim de günaydın sevgili öğrencilerim diyorum. O an ben sen oluyorum. Seni bende yaşatıyorum. ..Bir gün sınıfa gelmiştin yanında başka bir öğretmenle, çocuklar demiştin ben ayrılıyorum artık deyip yeni öğretmeniz diye tanıştırmıştın bizi. Hatırlıyor musun öğretmenim 2 saat susturamamıştın beni. Gözyaşlarımı durduramamıştın, pamuk ellerinlerinle gözyaşlarımı silmiştin. Defalarca şaka yaptım çocuklar demiştin de ben şaka kelimesinin anlamınıda unutmuştum o anda. Bu şakayı bazen bende yapıyorum, özellikle 1 nisanlarda.

            Bu gün 24 Kasım öğretmenim. Senden ayrılalı, seni görmeyeli tam 29 yıl oldu. 29 yıldır sen bende yaşıyorsun.Bu kutsal mesleği bana sevdirdiğin, bana sabrı, gülümsemeyi, ışığa doğru ilerlerken karanlıklardan korkmamayı, engellerin aşılmak için olduğunu, imkansız kelimesini kullanmamayı, hayallerimden asla vazgeçmemeyi öğrettin. Sana minnettarım öğretmenim önünde saygı ile eğiliyor, pamuk ellerinden öpüyorum. Rahat uyu SALİH ÖZDEMİR öğretmenim.

NURSEN AYDIN